نام علمی گیاه تیموس یا آویشن باغی “.Thymus vulgaris L” است و از ریشه لغت یونانی “Thumon” گرفته شده ، به معنای عطر و يا پیشکشی که در آتش می ریختند و دلیل آن هم بوی خوشی است که از سوزاندن این گیاه به مشام می‌رسد.

گیاه آویشن دارای اثرات آنتی اکسیدان ، آنتی سپتیک ، آنتی باکتریال ، آنتی ویروس و ضد قارچ است . علاوه بر این مواد موثر موجود در این گیاه خلط آور بوده و در بهبود اسپاسم ، برونشیت و سرفه بسیار موثر است.

این فرآورده از پیکر رویشی گیاه تیموس یا آویشن باغی تهیه شده  است که بومی ایران نبوده و بذر آن برای اولین بار در سال 1373 توسط زنده یاد دکتر رضا امیدبیگی ، مدیر وقت تحقیق و توسعه شرکت دارویی زردبند در ایران کشت گردید . هم اکنون این گیاه ، به صورت انبوه در مزارع شرکت دارویی زردبند ، کشت و فرآوری می گردد.

کمک به بهبود آفت

دارای اثر ضد التهابی

ضد قارچ و ضد باکتری 

در طول روز ، به دفعات در دهان اسپری شود . مصرف این فرآورده می تواند تا حصول نتیجه مطلوب ادامه یابد.

در جای خشک ، خنک و در دمای کمتر از ۳۰ درجه نگهداری شود . 

دور از دسترس کودکان نگهداری شود . 

اثرات ضد باکتریایی :

تیمول موجود در آویشن در مقابل باکتری های Aggregatibacter actinomycetemcomitans ، lactobacillus و Streptococcus mutans که از عوامل مهم ایجاد کننده عفونت های لثه و دهان می باشند ، خاصیت آنتی باکتریال قوی داشته و از رشد این باکتری ها جلوگیری می نماید.

ترکیبات فنلی آویشن مانند تیمول با ورود به غشای لیپیدی باکتری ها ، نفوذپذیری غشا و خروج یون پتاسیم از سیتوپلاسم را افزایش داده و در نتیجه سبب به هم خوردن تعادل یونی باکتری و از بین رفتن آن می گردد.

این ترکیب ، همچنين با مهار تولید آنتروتوکسین و تشکیل کلنی باکتری خاصیت ضد باکتریایی خود را اعمال می کند .

اثرات ضد قارچی :

تیمول و کارواکرول موجود در آویشن با مهار بیوسنتز ارگوسترول و ایجاد اختلال در غشای قارچ ها سبب مهار رشد گونه های قارچی بیماری زا مانند Candida spp می شود.

اثرات ضد التهابی :

ترکیبات موجود در آویشن با ممانعت از بیوسنتز پروستاگلاندین ها و مهار مهاجرت نوتروفیل ها که از عوامل ایجاد کننده التهاب می باشند ، اثرات ضد التهابی خود را نشان داده و به بهبود سریع تر آفت کمک می نمایند.