لیزین - آرژنین : لیزین به تنهایی نشانگر مستقیم نوروترانسمیترها نمی باشد ، اما می تواند در کاهش اضطراب و متعادل کردن پاسخ های هورمونی القا شده توسط استرس در افراد سالم با استرس بالا نقش داشته باشد. مکانیسم فیزیولوژیکی این اثر احتمالا از طریق عملکرد لیزین به عنوان آگونیست رسپتور 4 سروتونین می باشد. مطالعات بالینی مختلفی تاثیر مکمل یاری ال- آرژنین و ال-لیزین بر کاهش اضطراب و استرس های فیزیولوژیک را تایید کرده اند. کولین : کولین با افزایش غلظت فسفاتیدیل کولین در مغز از شکستن فسفاتیدیل غشای نورون ها جلوگیری کرده و ترمیم غشاهای نورونی بعد از آسیب های وارده را تسریع می کند. مطالعه مقطعی که بر روی 5918 نفر انجام شد ، ارتباط میان سطوح پلاسمایی پایین کولین آزاد با میزان بالای اضطراب و استرس را نشان داده است. اینوزیتول : بر طبق مطالعات بالینی اینوزیتول خواص درمانی مشابه مهار کننده برداشت مجدد سروتونین را دارا بوده و در درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی مانند وسواس و اختلال پانیک (هراس) موثر است. ویتامین C : ویتامین C آنتی اکسیدان غالب در مغز می باشد و بالاترین غلظت آن در مکان هایی که بیشترین تجمع نورونی وجود دارد ، دیده می شود . ارتباط میان استرس اکسیداتیو در سطح سلولی ، اضطراب و استرس در مطالعات متعددی اثبات شده است. منیزیم : استرس و اضطراب باعث افزایش کاته کولامین ها و به دنبال آن افزایش دفع ادراری منیزیم و کاهش غلظت پلاسمایی آن می شود. مطالعات نشان می دهند کاهش منیزیم پلاسما باعث افزایش اضطراب و رفتارهای ناشی از استرس در موش می شود. همچنین استرس مزمن باعث کاهش عملکرد اندوتلیال در انسان می شود که خود ناشی از کاهش سطوح منیزیم درون سلولی می باشد. ویتامین های گروه B : بهترین عملکرد سیستم عصبی وابسته به طیف وسیعی از ریز مغذی ها می باشد. به طور مثال فولات ، ویتامین B12 و ویتامین B6 در حفظ پیوستگی DNA ، سنتز DNA ، پروتئینها ، فسفولیپیدها و نوروترانسمیترها و همچنین در متابولیسم هموسیستئین که محصول جانبی متابولیسم متیونین است ، نقش دارند . نتایج نشان داده است که ارتباط مستقیمی میان استرس ، اضطراب و سطوح افزایش یافته هموسیستئین وجود دارد. مطالعات کارآزمایی بالینی متعددی نیز اثرات مصرف مکمل ویتامین های B در دوز بالا در کاهش استرس و اضطراب را نشان داده است. |
